Pulsos de atosecondrevelar os segredos do atraso no tempo
Os científicos dos Estados Unidos, coa axuda de pulsos de atosecond, revelaron nova información sobre oefecto fotoeléctrico: oEmisión fotoeléctricaO atraso é de ata 700 atosegundos, moito máis longo do que se esperaba anteriormente. Esta última investigación desafía os modelos teóricos existentes e contribúe a unha comprensión máis profunda das interaccións entre electróns, dando lugar ao desenvolvemento de tecnoloxías como semiconductores e células solares.
O efecto fotoeléctrico refírese ao fenómeno que cando a luz brilla sobre unha molécula ou átomo nunha superficie metálica, o fotón interactúa coa molécula ou o átomo e libera electróns. Este efecto non é só un dos fundamentos importantes da mecánica cuántica, senón que tamén ten un profundo impacto na física moderna, a química e a ciencia dos materiais. Non obstante, neste campo, o chamado tempo de atraso de fotoemisión foi un tema controvertido, e varios modelos teóricos explicárono en diferentes graos, pero non se formou ningún consenso unificado.
Como o campo da ciencia de Attosegundos mellorou drasticamente nos últimos anos, esta ferramenta emerxente ofrece un xeito sen precedentes de explorar o mundo microscópico. Ao medir con precisión os eventos que se producen en escalas de tempo extremadamente curtas, os investigadores son capaces de obter máis información sobre o comportamento dinámico das partículas. No último estudo, empregaron unha serie de pulsos de raios X de alta intensidade producidos pola fonte de luz coherente no Stanford Linac Center (SLAC), que durou só un millón de millóns de segundos (atosecond), para ionizar os electróns e "patada" da molécula excitada.
Para analizar aínda máis as traxectorias destes electróns liberados, usáronse individualmente emocionadospulsos láserPara medir os tempos de emisión dos electróns en diferentes direccións. Este método permitiulles calcular con precisión as diferenzas significativas entre os distintos momentos causados pola interacción entre os electróns, confirmando que o atraso podería chegar a 700 atoseconds. É de destacar que este descubrimento non só valida algunhas hipóteses anteriores, senón que tamén plantexa novas cuestións, facendo que as teorías relevantes sexan reexaminadas e revisadas.
Ademais, o estudo pon de manifesto a importancia de medir e interpretar estes atrasos no tempo, que son críticos para comprender os resultados experimentais. En cristalografía proteica, imaxes médicas e outras aplicacións importantes que impliquen a interacción dos raios X con materia, estes datos serán unha base importante para optimizar os métodos técnicos e mellorar a calidade da imaxe. Polo tanto, o equipo planea seguir explorando a dinámica electrónica de diferentes tipos de moléculas para revelar novas informacións sobre o comportamento electrónico en sistemas máis complexos e a súa relación coa estrutura molecular, sostendo un fundamento de datos máis sólido para o desenvolvemento de tecnoloxías relacionadas no futuro.
Tempo de publicación: setembro 24-2024